Jeziora Plitwickie

Nasze tegoroczne zwiedzanie Chorwacji zakończyliśmy wizytą w Parku Narodowym Jezior Plitwickich. To wyjątkowe miejsce położone jest w środkowej części kraju, około 140 kilometrów od stolicy Chorwacji – Zagrzebia. 

Park Narodowy został założony w 1949 roku. Jego największą atrakcją jest 16 jezior krasowych połączonych ze sobą licznymi przepięknymi wodospadami. W 1979 Park Narodowy Jezior Plitwickich znalazł się na liście Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO i z czystym sumieniem możemy przyznać, że miejsce to zasługuje na wpis na tę listę.

Na teren Parku można dostać się jednym z kilku wejść – my zdecydowaliśmy się na wejście nr 1, do którego dojazd jest na pewno słabiej oznakowany niż dojazd do pobliskiego wejścia numer 2 (GPS również prowadził nas domyślnie do wejścia numer 2). Park można zwiedzać kilkunastoma trasami o różnym stopniu trudności – pokonanie najkrótszych tras zajmuje około 2 godzin, najdłuższych wymaga nawet 8 godzin wędrówki. Zaczynając zwiedzanie od wejścia numer 1 mieliśmy do wyboru kilka tras, oznakowanych literami A,B,C oraz K. Z uwagi na fakt, że Park zwiedzaliśmy z 4-letnią córeczką wybraliśmy trasę najkrótszą, której długość wynosi 3500 m. Całość do pokonania wyłącznie pieszo, aczkolwiek w Parku są również trasy (dłuższe), w trakcie zwiedzania których korzysta się z przeprawy promowej lub transportu busem. Czas pokonania naszej trasy według przewodnika wynosi 2-3 godziny – nam udało się przejść ją w niecałe 2 godziny, stosunkowo często przystając na wykonywanie zdjęć oraz idąc w tempie naszego najmłodszego piechura, stąd wydaje się, że orientacyjne czasy podane są z zapasem.

Park urzekł nas soczystą zielenią, przeplatającą się z turkusową wodą jezior, a także mnogością wodospadów, które w postaci wąskich strug wody wypływają spod torfowych progów. Duże wrażenie robi też najwyższy wodospad w Parku, a zarazem w całej Chorwacji – Wielki Wodospad (Veliki Slap), w którym woda z potoku Plitvice spada 78 metrów w dół. Wodospad jest już widziany w zasadzie od samego początku zwiedzania, po przekroczeniu bramy wejścia 1.

Z pewnością chcielibyśmy ponownie móc zwiedzić to wyjątkowe miejsce – mamy nadzieję, że być może za rok czas córcia będzie w stanie pokonać z nami dłuższą trasę oraz uda nam się wygospodarować dwa dni na zwiedzanie tego miejsca – istnieje możliwość zakupu biletu dwudniowego, co cenowo jest bardziej korzystne.

A tymczasem zapraszamy do zobaczenia zdjęć z tego raju na ziemi!